Maandag 8 maart is Internationale Vrouwendag 2021. Een mooie dag voor wat extra aandacht voor de fietsende vrouwen dus. 

Helaas zijn die nog steeds in de minderheid. In Brussel is slechts 36 procent van de fietsers een vrouw, en ook in Vlaanderen fietsen mannen nog steeds meer kilometers dan vrouwen. Om meer vrouwen op de fiets te krijgen, is het dus van belang te kijken wat hen tegenhoudt om te fietsen en welke maatregelen genomen moeten worden om hen te overtuigen.

Uit een recent onderzoek van Copenhagenize blijkt dat vooral het fysiek risico, de onveiligheid, vrouwen tegenhoudt. Daarnaast zien ze ook op tegen negatieve interacties met andere weggebruikers. De belangrijkste reden voor vrouwen om hun traject aan te passen is het gebrek aan verlichting. Dit toont dus aan hoe cruciaal een goede verlichting is om meer vrouwen op de fiets te krijgen. Bovendien zorgt het er ook voor dat routes die overdag als comfortabel worden beschouwd vaak verschillen van de routes die ‘s nachts als aangenaam ervaren worden en omgekeerd. De perceptie van de efficiëntie van fietsen is veel beter onder fietsende vrouwen dan onder vrouwelijke autobestuurders. Dit toont de moeilijkheid aan om de tweede categorie te overtuigen om de fiets te nemen. Zij zien ertegen op om te fietsen door het gevaar dat vooral gelinkt wordt aan de staat van de infrastructuur, waar dus wel een sleutel zit om het probleem op te lossen. 

Een belangrijk aandachtspunt is de keten aan verplaatsingen die moeders bijna dagelijks doen. Veilige fietsenstallingen voor de fietsen van moeders en buggy's ter plaatse kunnen hun verplaatsingen per fiets makkelijker maken. Wat betreft fietsinfrastructuur worden afgescheiden fietspaden als meest comfortabel ervaren en de tegenrichting in een eenrichtingsstraat (BEV) als minst aangenaam. Een tragere stad moedigt fietssters aan. Goed nieuws want zo zijn met de zone 30 in Brussel en de toename van zone 30 in Vlaanderen dus niet enkel goede stappen gezet voor een betere verkeersveiligheid maar ook om vrouwen op de fiets te krijgen. Verder geven vrouwen aan dat beter leren fietsen en samen fietsen hen ook helpen. Meer onafhankelijk zijn en de kennis en kunde hebben om zelf de fiets te herstellen is belangrijk, maar ook weten waar ze onderweg hun fietsen kunnen laten repareren kan vrouwen stimuleren om andere en langere trajecten af te leggen. Het is cruciaal dat beleidsmakers werk maken van een inclusief beleid en rekening houden met de verschillende noden en wensen van alle soorten fietsers. 

Ondanks het lage aandeel fietssters wordt de fiets tot 3 keer vrijer beschouwd als verplaatsingswijze dan de auto. Er is dus een groot potentieel om vrouwen op de fiets te krijgen. Aan alle vrouwen die de fiets nog niet gebruiken, probeer het eens en voel de vrijheid. En fietsende vrouwen, blijf vooral fietsen! Vanuit de Fietsersbond zetten we onze schouders onder een vrouwvriendelijk en stimulerend fietsbeleid en zijn we bezig met de verschillende aandachtspunten die kunnen leiden tot meer vrouwen op de fiets.